تنظیم نقشه جغرافیایی میزان بروز سرطان روده بزرگ در ایران طی سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۲ با استفاده از روش کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه

زمینه و هدف : سرطان روده بزرگ دومین رتبه در بین سرطان های دستگاه گوارش و چهارمین سرطان شایع در کشور ایران است. مطالعه ی حاضر به هدف تبیین توزیع جغرافیایی سرطان روده بزرگ با روش دقیق کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه در سطح کلیه شهرستان های ایران و شناسایی مناطق پر خطر انجام گرفت.   روش کار : این مطالعه از نوع کاربردی/ بوم شناسی است و از داده های ثبت شده توسط اداره سرطان مرکز مدیریت بیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی استفاده شد. داده هایی که در سطح 336 شهرستان و در طول سال های 1382 تا 1386 جمع آوری شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نرم افزار spacestat برای برآورد پارامترها و نرم افزار arcgis 9.3 برای نمایش برآوردها بر روی نقشه به کار گرفته شدند.   یافته ها: میانگین میزان بروز براساس روش کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه(90/1) و میانگین واریانس میزان بروز (25/0) برآورد شده است. بیشترین میزان بروز (65/5) با واریانس (04/0) مربوط به شهرستان رشت وکمترین میزان بروز (05/0) با واریانس (14/0)مربوط به شهرستان چابهار برآورد شده است. کمترین واریانس (01/0) مربوط به تهران با برآورد خطر(64/3) و بیشترین واریانس (51/2)مربوط به دیر با برآورد خطر(15/1) برآورد شده است.   نتیجه گیری : با توجه به برازش مناسب روش کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه در مناطق ناهمگن فضایی، استفاده از این روش در نقشه بندی بیماری پیشنهاد می شود. این مطالعه نشان داد که در شهرستان های استان های گیلان و مازندران میزان بروز بیماری بیشتر است.